Η αδερφή μου Ντανιέλ παρακάλεσε με το 17-year-old γιος μου, Adrian, για να δημιουργήσει το νυφικό της, δίνοντας του την αναγνώριση και την πρώτη θέση στην τελετή. Adrian περάσει μήνες για την τελειοποίηση της φόρεμα, να υπομείνει την αμείλικτη κριτική και πολλαπλές ανασχηματισμοί. Από την τελική συναρμολόγηση, το φόρεμα ήταν εκπληκτική—ακόμα και η μητέρα συγκινήθηκε μέχρι δακρύων. Αλλά μόλις μέρες πριν από το γάμο, Adrian ανακάλυψε ότι δεν είχε προσκληθεί.
Ντανιέλ βουρτσισμένο μακριά, λέγοντας ότι ήταν ένα “μόνο για ενήλικες” σχέση. Adrian ήταν πληγωμένος. Όταν τη ρώτησα πως ψυχρά ισχυρίστηκε ότι θα καταλάβετε, κάποια μέρα. Της είπα ορθά-κοφτά: “Αν ο Άντριαν δεν κάλεσε, στη συνέχεια, το φόρεμα δεν είναι δικό σου.” Με κατηγόρησε ότι καταστρέφει τον γάμο της και επέμεινε ότι το φόρεμα ήταν ένα “δώρο”. Αλλά ένα δώρο έρχεται με σεβασμό και δεν είχε προσφέρει τίποτα. Έτσι, θα αναφέρονται το φόρεμα για την πώληση σε απευθείας σύνδεση.
Το ίδιο βράδυ, μια ευγνώμων νύφη με το όνομα Mia αγοράσει, χαρακτηρίζοντάς τον ως ένα πραγματικό έργο τέχνης. Το επόμενο πρωί, Ντανιέλ προσπάθησε να…
