Σύντομα κατάλαβαν ότι τελικά δεν πήγαιναν στη γιαγιά. Αντ’ αυτού, το αυτοκίνητο έστριψε προς ένα μεγάλο πάρκο της πόλης. Από μακριά, τους παρακολούθησα καθώς βγήκαν και περπατούσαν προς ένα παγκάκι όπου ένας έφηβος, περίπου 14 ή 15 ετών, στεκόταν δίπλα σε μια γυναίκα που δεν αναγνώριζα.
Τότε είδα τον άντρα μου να πλησιάζει το αγόρι και να του φιλάει απαλά το μέτωπο. Τα παιδιά μας, σαν να τον ήξεραν από πάντα, άρχισαν αμέσως να παίζουν μαζί του.
Δεν μπορούσα να μείνω άλλο στο περιθώριο.
Πλησίασα πιο κοντά. Ο άντρας μου με είδε πρώτος και με αναγνώρισε αμέσως.
«Λυπάμαι. Ήθελα να είμαι ειλικρινής μαζί σου», είπε.
Αποδείχθηκε ότι είχε σοβαρή σχέση πριν γνωριστούμε. Η γυναίκα είχε φύγει χωρίς να του πει ότι ήταν έγκυος. Πρόσφατα, επικοινώνησε μαζί του για να του πει ότι είχε έναν γιο. Στην αρχή ήταν επιφυλακτικός, αλλά ένα τεστ DNA επιβεβαίωσε τα πάντα.
Ήσυχα, παραδέχτηκε, «Δεν ήξερα πώς να στο πω». Ήθελε επίσης τα παιδιά μας να γνωρίσουν το νέο τους αδερφάκι.
Χρειαζόμουν χρόνο για να το επεξεργαστώ. Αλλά μετά από αρκετούς μήνες, έχω αποδεχτεί ότι αυτή είναι η νέα μας πραγματικότητα. Θα βρούμε έναν τρόπο να προχωρήσουμε.
