Όλα τα παιδιά γεννιούνται υπέροχα και όμορφα με τον δικό τους τρόπο. Και δεν έχει σημασία τι χρώμα είναι το δέρμα τους, ποια φυλή είναι, ποιοι είναι οι γονείς τους και τι έχουν καταφέρει στη ζωή.
Υπάρχουν όμως και κάποια μωρά που γεννιούνται πολύ μοναδικά. Για παράδειγμα, τα παιδιά της φωτογράφου Τζούντιθ Νουόκοτσι, μιας Καναδής νιγηριανής καταγωγής.
Το αγόρι, ο Κάμις, έχει σκούρο δέρμα, μαύρα μαλλιά και καστανά μάτια, όπως ακριβώς η μητέρα του. Αλλά η αδερφή του, η Κάτσι, είναι αλμπίνος και εντελώς διαφορετική από τον αδερφό της.
Η Τζούντιθ λέει ότι πάντα ονειρευόταν δίδυμα και όταν πήγε στον υπέρηχο ήταν σίγουρη για το τι θα της έλεγαν. Στο νοσοκομείο επιβεβαίωσαν ότι το όνειρό της θα γινόταν πραγματικότητα, επειδή όντως υπήρχαν δύο παιδιά κάτω από την καρδιά της.
Στον επόμενο υπέρηχο, η γυναίκα απογοητεύτηκε όταν έμαθε ότι ένα από τα μωρά πιθανότατα θα γεννιόταν με σύνδρομο Down.
« Στις 7 εβδομάδες, η Κάτσι υστερούσε σε όλα, ήταν πολύ μικροκαμωμένη και δεν μεγάλωνε. Θυμάμαι τους γιατρούς να λένε ότι μπορεί να μην επιβιώσει – χαίρομαι τόσο πολύ που επέζησε!»
Στις 37 εβδομάδες κύησης, μια εξέταση αποκάλυψε ότι το κοριτσάκι είχε σταματήσει να αναπτύσσεται. Χρειάστηκε επείγουσα επέμβαση για να διασφαλιστεί η επιβίωσή της. Η μητέρα υποβλήθηκε σε καισαρική τομή. Η Κάμσι γεννήθηκε πρώτη στις 9:44 μ.μ., και ακολούθησε η Κάτσι.
Όταν η Τζούντιθ έλαβε το μωρό για πρώτη φορά, δεν πίστευε ότι ήταν η κόρη της και περίμενε τους γιατρούς να πουν ότι υπήρχε κάποιο λάθος, αλλά το μόνο που άκουσε από τη νοσοκόμα ήταν πόσο όμορφη ήταν η κοπέλα.
«Ήμουν τόσο χαρούμενη που γεννήθηκε τέλεια! Και τα δύο μωρά ήταν υγιή, απλά δεν φοβόμουν τίποτα. Εκτός από το γεγονός ότι έχει διαφορετικό χρώμα, είναι το αντίγραφό μου.»
Πράγματι, εκτός από την κακή όραση και το ευαίσθητο δέρμα, η Κάτσι είναι απόλυτα υγιής. Φυσικά, τραβάει την προσοχή πολλών και όσοι την περιβάλλουν την κοιτάζουν με αμηχανία, αλλά η μητέρα του μωρού δεν ανησυχεί καθόλου.
« Μου πήρε λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσω ότι θα έπρεπε να μεγαλώσω έναν αλμπίνο. Ανησυχούσα για το τι θα έλεγε ο κόσμος. Είναι πολύ ασυνήθιστο να έχεις έναν αλμπίνο και ένα μαύρο μωρό. Ήμουν αναστατωμένη και ανησυχούσα για το πώς θα εντασσόταν στην κοινωνία, πώς θα της φερόταν ο κόσμος».
Ο αδελφός και η αδελφή έχουν μια πολύ ζεστή και φιλική σχέση, και η μητέρα τους λέει ότι «δεν παρατηρούν τίποτα περίεργο».
Είναι και οι δύο πολύ τυχεροί που έχουν ο ένας τον άλλον!
