Τον τελευταίο καιρό, ένας Αυστραλός εκπαιδευτικός έχει πυροδοτήσει μια κινούμενη συζήτηση προτείνοντας στους γονείς να ζητήσουν τη συγκατάθεσή τους από τα μωρά τους πριν αλλάξουν τις πάνες τους. Η Deanne Carson, η οποία εισήγαγε αυτήν την ιδέα, έχει τραβήξει τόσο το ενδιαφέρον όσο και τη σύγχυση, με ορισμένους ακόμη και αστειευόμενοι να αναρωτιούνται αν θα χρειαζόταν παρόμοια άδεια για τον καθαρισμό του κουτιού απορριμμάτων μιας γάτας.
Οι γονικές προσεγγίσεις αλλάζουν γρήγορα και η ιδέα της συναίνεσης εμφανίζεται σε απροσδόκητα σημεία. Με την πρώτη ματιά, η πρόταση να ζητηθεί η άδεια ενός μωρού για αλλαγή πάνας δεν φαίνεται πρακτική, ειδικά επειδή τα βρέφη δεν μπορούν να εκφράσουν προφορικά τη συμφωνία ή την άρνησή τους.
Ωστόσο, ο Carson υποστηρίζει ότι η πρακτική αφορά λιγότερο τη λήψη ρητής συναίνεσης και περισσότερο την εγκαθίδρυση έγκαιρου σεβασμού των ορίων και της σωματικής αυτονομίας. Οραματίζεται μια κοινωνία όπου τα παιδιά μεγαλώνουν με μια ισχυρή αίσθηση της προσωπικής δράσης.
Επικοινωνώντας με τα μωρά τους—λέγοντας πράγματα όπως, «Θα σου αλλάξω πάνα τώρα, είναι εντάξει;»—και παρατηρώντας τις αντιδράσεις τους, οι γονείς μπορούν να αρχίσουν να εισάγουν τις αρχές της συναίνεσης από την αρχή.
