Ο Graham και η Janet Walton γνωρίστηκαν όταν ήταν 17. Αρχικά ήταν φίλοι, αλλά η σχέση τους σύντομα εξελίχθηκε σε κάτι πιο βαθύ. Όταν η Janet συνειδητοποίησε ότι η υπογονιμότητά της, που προκλήθηκε από μια σπάνια πάθηση, την εμπόδιζε να κάνει παιδιά, το μοιράστηκε ανοιχτά με τον Graham.
Εκείνος απάντησε ότι ήταν έτοιμος να είναι μαζί της παρόλα αυτά και ότι αν δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, ήταν γραφτό. Στα 24 τους παντρεύτηκαν, αλλά παρά τις πολυάριθμες προσπάθειες με τις ιατρικές τεχνολογίες της εποχής, δεν κατάφεραν να συλλάβουν.
Μετά από 12 ανεπιτυχείς προσπάθειες, η Janet και ο Graham αποφάσισαν ότι εάν δεν μπορούσαν να συλλάβουν στη 13η προσπάθεια, θα επιδίωκαν την υιοθεσία. Ωστόσο, στη 13η προσπάθειά τους, συνέβη ένα θαύμα – η Τζάνετ ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος και οι γιατροί σύντομα ανακάλυψαν ότι περίμενε εξάδυμα.
Οι γιατροί τους προειδοποίησαν ότι οι πιθανότητες να γεννήσουν και τα έξι μωρά ήταν εξαιρετικά χαμηλές, αλλά η Τζάνετ ήταν αποφασισμένη. Όταν ξεκίνησε ο τοκετός στις 31 εβδομάδες, χρειάστηκε να υποβληθεί σε καισαρική τομή για να σώσει τα μωρά. Και τα έξι κορίτσια, βάρους μεταξύ 1 και 1,6 κιλών, επέζησαν παρά το γεγονός ότι γεννήθηκαν πρόωρα.
Ήταν ένα θαύμα που τράβηξε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο. Μετά τη γέννα, η Τζάνετ επέστρεψε στο σπίτι με τα παιδιά και ο Γκράχαμ πήρε άδεια πατρότητας για να βοηθήσει τη γυναίκα του. Μια ομάδα νοσοκόμων τους βοήθησε, καθώς οι γονείς δεν ήταν σίγουροι πώς να φροντίσουν τόσα πολλά νεογέννητα.
Η Janet και ο Graham αγόραζαν περίπου 11.000 πάνες το χρόνο και μετά βίας κοιμόντουσαν τα πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών τους.
Τώρα, σχεδόν 41 χρόνια μετά, τα κορίτσια έχουν μεγαλώσει όλα, το καθένα με τη δική του ζωή και τις οικογένειές του.
