Ένα πρωί, ένα 4χρονο κορίτσι εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από την αυλή του σπιτιού της. Για τις επόμενες 48 ώρες, η οικογένειά της και οι γείτονές της έψαχναν τα γύρω δάση αναζητώντας την. Όταν έφτασε η αστυνομία, άρχισαν να ανακρίνουν όλους στην περιοχή, αλλά κανείς δεν είχε δει το κοριτσάκι.
Όσο περνούσε ο καιρός, το άγχος των γονιών μεγάλωνε και φοβόντουσαν το χειρότερο για την εξαφανισμένη κόρη τους. Η αστυνομία διεξήγαγε ενδελεχείς έρευνες, επισκέφθηκε κάθε σπίτι σε ακτίνα πέντε μιλίων, δουλεύοντας ακούραστα μέρα και νύχτα με την ελπίδα να την βρει. Κάθε ώρα που περνούσε, η πιθανότητα επιβίωσής της μειώνονταν.
Την τρίτη μέρα της έρευνας, οι γείτονες έπεσαν πάνω σε ένα αδέσποτο πίτμπουλ που κρυβόταν κοντά σε ένα δέντρο στο δάσος. Ο σκύλος γρύλισε και αρνήθηκε να αφήσει κανέναν να πλησιάσει, προκαλώντας υποψίες. Μετά από προσεκτικότερη εξέταση, έγινε σαφές ότι ο σκύλος φύλαγε την αγνοούμενη κοπέλα. Την είχαν βρει!
Ο σκύλος, προσπαθώντας ξεκάθαρα να προστατεύσει το κορίτσι, ήταν κουλουριασμένος δίπλα της, κρατώντας το ζεστό και ασφαλές. Δεν είναι ξεκάθαρο πόσο καιρό ήταν μαζί, αλλά το κορίτσι ήταν απίστευτα πεινασμένο και αφυδατωμένο, αν και ευτυχώς, δεν έπαθε τίποτα. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου το ιατρικό προσωπικό εργάστηκε για να σταθεροποιήσει την κατάστασή της.
Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την πίστη και τη γενναιότητα του σκύλου, η οικογένεια αποφάσισε να υιοθετήσει το πίτμπουλ, δίνοντάς του το όνομα Joy. Ο σκύλος χαιρετίστηκε ως ήρωας για τον ρόλο του να κρατήσει το κορίτσι ασφαλές, με πολλούς να αισθάνονται δέος για τα ένστικτα και την προστατευτική του φύση.
Οι ενέργειες της Τζόι θύμισαν στους γονείς του κοριτσιού την απίστευτη ευφυΐα και την αγάπη που μπορούν να προσφέρουν τα σκυλιά, ξεπερνώντας συχνά την ανθρώπινη κατανόηση. Η οικογένεια παραμένει βαθιά ευγνώμων για τον γούνινο ήρωά της.
