Μια μέρα, ένας δεκαεπτάχρονος υπάλληλος του Pizza Hut φτάνει με μια υπέροχη Porsche. Οι γονείς του μένουν άναυδοι από το ακριβό αυτοκίνητο και τον ρωτούν αμέσως πώς το απέκτησε. Οι γονείς του τον ρωτούν, «Πού βρήκες αυτό το αυτοκίνητο;» εντυπωσιασμένοι από αυτό που βλέπουν. Ανεπιφύλακτα, ο έφηβος απαντά, «Το αγόρασα σήμερα.» Η μητέρα του λέει, «Νεαρέ μου, με τι χρήματα;» φανερά ανήσυχη. «Ξέρουμε πόσο κοστίζει μια Porsche· επομένως, δεν μπορείς να αντέξεις οικονομικά μια!»
Ο νεαρός εξηγεί, «Λοιπόν, είναι μεταχειρισμένη, και έκανα μια καλή συμφωνία. Πρόσφατα ξόδεψα 20 δολάρια για αυτήν.» Η μητέρα του αναφωνεί με δυσπιστία, «Ποιος στον κόσμο θα πουλούσε ένα τέτοιο αυτοκίνητο για 20 δολάρια;» «Η γυναίκα στον δρόμο,» απαντά ο νεαρός. «Το όνομά της μου διαφεύγει, επειδή μετακόμισε πρόσφατα.»
Την ρώτησα αν θα ήθελε να ξοδέψω 20 δολάρια για μια Porsche αφού της παρέδωσα την πίτσα που είχε παραγγείλει. Οι γονείς του αγοριού, ανίκανοι να συγκρατήσουν την αγανάκτησή τους και την περιέργειά τους, σπεύδουν στο σπίτι της νέας γειτόνισσας έτοιμοι να ζητήσουν εξηγήσεις. Έκπληκτοι τη βρίσκουν στην αυλή της, να τακτοποιεί λουλούδια ήσυχα.
Ο πατέρας πλησιάζει με αυτοπεποίθηση και λέει, «Είμαι ο πατέρας του παιδιού που μόλις πουλήσατε ένα σπορ αυτοκίνητο για 20 δολάρια.» Χρειάζομαι μια εξήγηση.
Η νέα γειτόνισσα σταματάει για λίγο πριν απαντήσει, χαμογελώντας πλατιά, «Λοιπόν, ο άντρας μου μου ζήτησε να πουλήσω τη νέα του Porsche και να του στείλω τα χρήματα.» Έτσι το έκανα.
