Ένας σκίουρος επιτίθεται στο παράθυρο του σπιτιού κάθε μέρα. Κατάλαβαν τι θέλει να εκφράσει μετά από οκτώ χρόνια. Αν και μπορεί να υπάρχουν πολύ βαθιές δεσμοί μεταξύ ανθρώπων και ζώων, πρέπει να προσέχουμε όταν βρισκόμαστε κοντά στη φύση. Μπορεί να είναι προκλητικό να ξέρουμε πώς να αλληλεπιδρούμε με άγρια ζώα, αλλά πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τους ενστικτώδεις πόθους ή την ικανότητά τους για επιβίωση. Ωστόσο, όπως δείχνει αυτή η εκπληκτική ιστορία, υπάρχουν στιγμές που η προσφορά βοήθειας μπορεί να δικαιολογηθεί, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου. Το 2009, η Brantly Harrison και η οικογένειά της ανακάλυψαν ένα τετραετές σκίουρο που ήταν σχεδόν νεκρό μετά από επίθεση από κουκουβάγια.
Δεν είχαν καμία ιδέα ότι αυτό θα ήταν η αρχή μιας σχέσης που θα διαρκούσε μια ολόκληρη ζωή ανάμεσά τους και στο μικρό ζώο. Σήμερα μπόρεσα να πάρω αυτό το αξιολάτρευτο μωρό. Μέχρι να φτάσει σε ένα κέντρο αποθεώρησης, θα συνεχίσουμε να το παρακολουθούμε. Χαίρομαι πάρα πολύ που έχω έστω και μια μικρή επίδραση στη ζωή αυτού του μωρού. Η οικογένεια τάισε και φρόντιζε το σκίουρο μόλις το έφεραν στο σπίτι. Αποφάσισαν να το αποκαλούν Μπέλα. Σύμφωνα με τη Metro, οι Χάρισονς και η νέα τους μικρή φίλη ανέπτυξαν σχέση πολύ γρήγορα.
Ακόμα κι αν φαίνομαι μισο-κοιμισμένη, είναι ωραίο να με επισκέπτεται η κόρη μου το πρωί! Ένα χρόνο αργότερα, όταν η οικογένεια άνοιξε την πόρτα, η Μπέλα – κάποιος που ποτέ δεν φαντάστηκαν ότι θα ξαναείδαν – ήταν εκεί. Παρά την εμφανή της ενηλικίωση, το νεαρό σκίουρο συνέχιζε να εκφράζει ευγνωμοσύνη προς την οικογένεια που της έσωσε τη ζωή. Η Μπέλα συνέχισε να πηγαίνει στον κήπο τους καθημερινά. Ήταν ένα πραγματικό μέλος της οικογένειας Χάρισον. Κάθε μέρα, ο γλυκός CID περιμένει ευγενικά τη Μπέλα να έρθει να πει γεια στην πόρτα.
