Η Kelly Barker, κάτοικος του St. Helens, περιγράφει μια εφηβεία μάχη με την παχυσαρκία, κρύβοντας για χρόνια σε φαρδιά ρούχα και αποφεύγοντας να αντικρίσει τον εαυτό της στους καθρέφτες ολόκληρου του μήκους. Η Kelly, δασκάλα στο δημοτικό σχολείο, είχε ένα στρατηγικό σημείο ανατροπής όταν συνειδητοποίησε ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει μετά από το αίσχος που ένιωσε βλέποντας μια φωτογραφία της σε μια οικογενειακή συνάντηση.
Κοιτώντας πίσω στην εμπειρία της, η Kelly θυμάται ότι ένιωθε αποκλεισμένη στο σχολείο, κάτι που επιδείνωσε μια τραυματική εμπειρία με ένα διαιτολόγο και την επόμενη απομόνωση στο γεύμα λόγω περιορισμών στη διατροφή.
Η Kelly ανέπτυξε μια ρουτίνα για να διαχειρίζεται την παρουσία της στα social media και να αποφεύγει τους καθρέφτες ολόκληρου του μήκους. Βρήκε άνεση να φοράει μεγάλα, σωματοκαλλωπικά ρούχα για να κρύψει τη φυσική της κατάσταση.
Η στιγμή που η Kelly ανέλαβε περισσότερες ευθύνες διδασκαλίας ήταν καθοριστική γιατί την ανάγκασε να αντιμετωπίσει τα φυσικά της όρια. Η Kelly ήταν ενθουσιασμένη που ήταν υποψήφια για Δάσκαλο της Χρονιάς, αλλά αυτό της έδειξε επίσης πόσο ανεπαρκώς ενθάρρυνε τους μαθητές της να οδηγούν υγιή τρόπο ζωής ενώ αγνόησε τη δική της υγεία.
